Na Rome is de stad Pompeï de meest bekende Romeinse stad. Dat komt omdat deze stad in 79 na Christus door een uitbarsting van een vulkaan onder as bedolven werd. Zodoende is er veel bewaard gebleven van deze Romeinse stad, want later hebben archeologen (mensen die spullen opgraven) de stad weer opgegraven. De vulkaan staat er natuurlijk nog steeds. Het is de Vesuvius.
We hebben een ooggetuigenverslag van de verschrikkelijke uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Want de Romeinse schrijver Plinius logeerde toen juist bij zijn oom. Hij schreef op : “Op 24 augustus, rond 1 uur ’s middags, maakte mijn moeder mijn oom op een rare wolk opmerkzaam. We begrepen eerst niet, maar later wel dat deze van de Vesuvius kwam. De wolk leek op een pijnboom, omdat hij eerst hoog opsteeg als een stam en daarna in takken uiteen waaierde.” Al snel kwamen de mensen in de stad in gevaar. Veel mensen konden op tijd vluchten. Maar van de 20.000 inwoners stierven er toch nog 2.000. Ze stierven door verstikking, instortende huizen of lavasteen. Pas 3 dagen later trok de rook een beetje weg en was te zien dat de stad onleefbaar was geworden. De stad lag op een afstand van 8,5 kilometer van de Vesuvius en de stad lag nu onder een 4 meter dikke laag as en steen. 1800 Jaar later werd de stad langzaam beetje bij beetje opgegraven.
Een fresco was een muurschildering. Dit fresco werd ontdekt op de muur van een huis in Pompeï. De jonge vrouw houdt een schrijftablet in de ene hand en een stylus in de andere. Men schilderde de fresco’s op een pas gepleisterde muur die nog vochtig was. De kleurstof drong door in het pleister en bleef zitten terwijl alles droogde. Als de muur droog was, werd er een beschermlaag op de muur aangebracht.