De volken in het Romeinse Rijk hadden hun eigen goden. De Romeinen probeerden hun eigen goden niet aan de andere volken op te dringen. De Romeinen hadden veel Goden, net zoals de Grieken die hadden. Eigenlijk leken de Griekse en de Romeinse goden op elkaar. De goden hadden allemaal hun eigen taak. Er was een god van de oorlog, een god van de landbouw enz. Tijdens de keizertijd werden keizers soms tijdens hun leven ook vereerd als god. Als ze dood gingen, werden ze ook als een god beschouwd.
De koning van de Romeinse goden was Jupiter. Hij was een luchtgod met als symbolen (herkenningstekens) de adelaar en de bliksemschicht. Jupiter leek erg veel op de Griekse god Zeus. Volgens de Romeinen woonde Zeus in de grote tempel op het Capitoleum in Rome. Romeinen bouwden tempels voor alle goden en geloofden dat de goden daar echt in leefden. Ze mochten vaak zelf niet in de tempel. In de tempel stond een beeld, maar de Romeinen geloofden dat de god in het namaakbeeld zat. Jupiter was de god van de donder, de bliksem en de Romeinse staat en van alle mensen. Bij belangrijke (politieke) beslissingen ging men eerst naar de tempel van Jupiter om raad te vragen.
De meeste keizers werden na hun dood tot god verklaard. Deze tempel is gebouwd voor keizer Augustus en zijn vrouw Livia. De tempel staat in Vienne in Frankrijk. Veel Romeinse tempels zagen er zo uit. Ze lijken erg op de Griekse tempels. Vaak werden er offers gebracht. Offers zijn een soort cadeaus voor de goden, om ze te vriend te houden of blij te maken.
Apollo was een Griekse god, die door de Romeinen werd vereerd. Hij kon de toekomst voorspellen en de Romeinen brachten hem offers om achter zijn geheimen te komen. Als derde is er Mithra(s). Deze god was eigenlijk de God van het licht van de Perzen, een volk wat veel verder weg lag (nu Iran) De god werd “meegenomen” door handelaren en soldaten naar Europa. Mithra besliste, of je na je dood in de hemel of in de hel terecht kwam. Als laatste is er Neptunus. Hij was de god van het water en van de zee. Meestal wordt hij afgebeeld met zijn driepuntige vork, de zogenaamde drietand.
Deze god heette Minerva en was de godin van de wijsheid, de ambachten (het werk), kunst, wetenschap, handel en industrie. Volgens de Romeinen had ze muziekinstrumenten uitgevonden. Ze wordt vaak met wapens afgebeeld, omdat ze soldaten in de oorlog zou begeleiden. Ieder jaar werd van 19 tot 23 maart het feest van Minerva gevierd. Leraren kregen dan hun jaarsalaris!
In veel Romeinse huizen stond een huisaltaar. De pater familias (vader van de familie) bracht regelmatig offers aan het altaar. Zo had ieder huis zijn eigen beschermgod(in). Hieronder staan de 10 belangrijkste Romeinse en Griekse godennamen. Er staat ook bij welke functie de god vervulde :
Romeinse god
1. Amor
2. Aurora
3. Ceres
4. Diana
5. Mars
6. Neptunus
7. Pluto
8. Sol
9. Venus
10.Vulcanus
Griekse god
1. Eros
2. Eos
3. Demeter
4. Artemis
5. Ares
6. Poseidon
7. Hades
8. Helios
9. Aphrodite
10.Hephaistos
Functie van de god
1. god v.d. liefde
2. godin v.d. dageraad
3. godin v.d. landbouw
4. godin v.d. jacht
5. god v.d. oorlog
6. god v.d. zee
7. god v.d. onderwereld
8. god v.d. zon
9. godin v.d. liefde
10.god v.h. vuur
Er waren natuurlijk veel meer goden. Soms wisten de Romeinen zelf niet eens tot welke god ze moesten bidden. Veel buitenlandse goden werden trouwens overgenomen door de Romeinen, zoals de Perzische god Mithra(s) Meestal probeerden de Romeinen iets gedaan te krijgen bij hun goden. Zo vroeg men wel eens aan een god bij een altaar : “Als jij dat voor mij doet, dan bouw ik voor jou een altaar.” Soms werden er mensen vervloekt. De god kreeg dan de opdracht van een Romein om iemand anders te laten sterven. Sommige vervloekingen werden achterstevoren geschreven. slaoz ezed niz. Dan werkte de vloek nog beter.
Hoewel de Romeinen andere godsdiensten met rust lieten, was er toch 1 godsdienst, die verboden was. Het was het Christendom. Deze kleine godsdienstige groep had andere ideeën dan de Romeinen en de Christenen werden vaak gedwongen om hun godsdienst op te geven. Er zijn een aantal redenen waarom de (joods) christelijke mensen gedwongen werden :
- Het Christendom geloofde als enige godsdienst in 1 god. Alle andere godsdiensten geloofden in die tijd (in Europa) in meerdere goden.
- De christelijke groep was klein en leefde apart. Daardoor waren ze een makkelijke “zondebok”
- De Joods-Christelijke leer verbood de verering van andere goden en van de keizers. De christenen weigerden dus de Romeinse goden te vereren.
- De Christenen werden soms gedwongen om hun geloof op te geven. Maar veel Christenen geloofden dat je dat niet moest doen, want dan zou je niet in de hemel komen. Deze koppige houding van de Christenen betekende vaak, dat er mensen alsnog vermoord werden. Je stierf dan als “martelaar”. In de Christelijke leer staat dat je dan (net zoals Jezus een martelaar was) in de hemel kwam. Je eigen leven geven voor het Christendom was het “mooiste” wat je kon doen als Christen….
Honderden jaren later werd het Christendom steeds belangrijker. Het Romeinse rijk was inmiddels in 2 stukken verdeeld. Het Oostromeinse Rijk en het Westromeinse Rijk. Na de dood van keizer Diocletianus begon er een strijd om de macht over de Romeinse gebieden. Een van de 7 “vechters” was Constantijn. Op een dag in 312 kreeg Constantijn een visioen (soort droom). Hij was net in oorlog tegen zijn tegenstander Maximinius en Constantijn droomde dat hij de schilden van zijn soldaten moest bekladden met Christelijke symbolen (tekens). Omdat Constantijn erg godsdienstig was, deed hij dit. En inderdaad won Constantijn deze belangrijke veldslag. Constantijn dacht dat hij gewonnen had met de steun van de Christelijke god. Als bedankje besloot hij in 313 dat de Christenen niet meer opgepakt mochten worden. Vanaf nu af mocht je dus Christen zijn. In 324 zou hij zelfs al zijn vijanden hebben overwonnen. Hij werd toen keizer over het hele Rijk.
Pas op zijn sterfbed besloot keizer Constantijn om zelf ook Christen te worden. Hij was dus de eerste Christelijke keizer.